که به اسم مخصوص خودرامقرب است وبرهرمظهرخاصی رب خاصی حاکم است که ناصیه اورادردست سیطره خود داردواورابه سوی کمال لایق وی هدایت.

که نه گمراهی بر اوعارض میشودونه مورد غضب رب خویش قرار میگیرد .ولذا حتی ابلیس هم درصراط خود مستقیم واو نیز  یک پارچه میگویداهدنا الصراط المستقیم.

چون اونیز بر شاکله علتش که رب اوست در استکمال است(..تا رب  چه باشد..)

واین بدان معنی است که همه موجودات از انس وجن تا ملک فلک دز صراط مستقیم هستند ورب خویش رابنده.

ورب خویش را میستایند.

ربی که خود ساخته اند( وهومخلوق لکم)خدای ساخته اند که توان آنراداشته باشد تا احتیاجاتشان را رفع کند.